Object

PLMET:

click here to follow the link

Title:

Cancel culture jako autorytarna dystopia

Alternative title:

Cancel Culture as an authoritarian dystopia

Creator:

Szumlewicz, Katarzyna

ORCID:

0000-0002-8349-5031

Subject and Keywords:

dystopia   authoritarianism   erasure   cancel culture   discrimination   exclusion   inclusion   feminism   race   transgender   sexual orientation  
dystopia   autorytaryzm   wymazanie   cancel culture   dyskryminacja   wykluczenie   inkluzja   feminizm   rasa ludzka   transpłciowość   orientacja seksualna

Abstract:

The essay addresses the question to what extent the title phenomenon, cancel culture, represents a new form of authoritarianism. The essay traces the origins and evolution of this phenomenon. It contains a polemic against the widespread thesis that cancel culture is an after math of Marxism or feminism. According to the author, it is an expression of extreme individualism, misogynistic in many manifestations (like classical authoritarianism) and lacking the reference to the material world that socialist movements advocated. Most importantly, however, the author sees in it extreme irrationalism, a departure from reason, underpinned by fear and group conformity. As a panacea, she proposes a return to Enlightenmentcalls, formulated by Immanuel Kant among others, to use one’s reason independently and courageously (Sapere aude). Important areas of social life, such as education or criminal law, cannot be left to the contradictory dogmas of the new orthodoxies. The essay includes an analysis of their discourse, including the notion of “inclusion,” which turns out to be the exclusion of those who think differently, or “safe spaces” in which freedom of speech is out of the question. As someone who has been pondering the issue of emancipation for years, she sees in the phenomenon under discussion its complete negation – an authoritarian dystopia.  

W eseju Cancel culture jako autorytarna dystopia poruszone zostało zagadnienie, na ile tytułowy fenomen, kultura wymazywania, stanowi nową formę autorytaryzmu. W eseju prześledzona została geneza i ewolucja tego zjawiska. Zawiera on polemikę z rozpowszechnioną tezą, że cancel culture stanowi pokłosie marksizmu czy feminizmu. Zdaniem autorki jest to wyraz skrajnego indywidualizmu, w wielu przejawach mizoginiczny (jak klasyczny autorytaryzm) i pozbawiony odniesienia do materialnego świata, jakie postulowały ruchy socjalistyczne. Co jednak najważniejsze, autorka widzi w nim skrajny irracjonalizm, odejście od rozumu, podparte strachem i konformizmem grupowym. Jako panaceum proponuje powrót do oświeceniowych wezwań, formułowanych między innymi przez Immanuela Kanta, by samodzielnie i odważnie używać swojego rozumu (Sapere aude). Nie można pozostawić ważnych obszarów życia społecznego, takich jak wychowanie czy prawokarne, wewnętrznie sprzecznym dogmatom nowych ortodoksji. Esej zawiera analizę ich dyskursu, między innymi pojęcia „inkluzji”, która okazuje się wykluczeniem inaczej myślących, czy „bezpiecznych przestrzeni”, w jakich nie ma mowy o wolności słowa. Jako osoba zastanawiająca się od lat nad kwestią emancypacji, widzi ona w omawianym zjawisku jej całkowite zaprzeczenie – autorytarną dystopię.

Place of publishing:

Wrocław

Publisher:

Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego

Date issued:

2022

Resource Type:

text  
tekst

Detailed Type:

chapter  
rozdział

Identifier:

oai:repozytorium.uni.wroc.pl:136854   doi:10.34616/146560       SBN 978-83-62618-75-0

Language:

pol

Access rights:

Attribution, ShareAlike  
Uznanie autorstwa, Na tych samych warunkach

License:

Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)  
Creative Commons - Uznanie autorstwa, Na tych samych warunkach (CC BY-SA 4.0)

Rights holder:

Copyright by Katarzyna Szumlewicz

Location of original object:

Biblioteka Instytutu Pedagogiki UWr

Autor opisu:

z.m.