Object's details: Navigating creativity: The role of self-regulation in creative action

Description

• PLMET:
  
  http://confluence.man.poznan.pl/community/display/FBCMETGUIDE
• Title:
  
  
  Navigating creativity: The role of self-regulation in creative action
• Alternative title:
  
  
  Ujarzmić twórczość: Rola samoregulacji w działaniu twórczym
• Creator:
  
  
  Zielińska, Aleksandra
  
• Subject and Keywords:
  
  
  creativity
   ;
  self-regulation
   ;
  creative agency
   ;
  creative self-beliefs
   ;
  creative self-concept
   ;
  
  
  twórczość
   ;
  kreatywność
   ;
  samoregulacja
   ;
  twórcza sprawczość
   ;
  przekonania na temat twórczości
   ;
  twórczy obraz siebie
• Abstract:
  
  
  How do people guide their creative actions? Past research emphasizes that generating creative ideas relies on the interaction between spontaneous and effortful mechanisms, suggesting that the creative process is, to some extent, deliberately manageable. Yet, despite substantial progress in understanding how people approach short creative thinking tasks, the ecological validity of these findings remains limited. While we understand what helps people excel in brief ideation challenges, this perspective falls short of explaining how they navigate complex, real-life creative endeavors, such as writing a novel, composing a musical piece, or developing a graphic design. For instance, why do some creative projects thrive while others fall apart, despite the promising ideas that sparked them?To address these issues, this dissertation explores the role of self-regulation in creative action. It identifies the mechanisms people use to monitor and regulate their thoughts, emotions, motivation, and behavior during creative pursuits and examines how these approaches shape outcomes. Across seven studies summarized in five articles, this research sheds light on the role of individual differences in self-regulation in creativity and offers a nuanced picture of what effective management of creative action entails.The initial study demonstrated that trait-like self-regulation moderates the link between creative activity and achievement, even after accounting for well-established creativity predictors, including personality traits and creative self-concept.Subsequent studies offered theoretically and empirically grounded framework of self-regulation in creative action. The proposed seven-factor model encompassed specific mechanisms employed before (obstacle expectations, uncertainty acceptance), during (adjusting approach, managing goals, emotion regulation), and after (improving approach, readiness for sharing) completing an activity. This structure of self-regulation aligned well with adolescents’ and adults’ approaches to creative projects and the various activities they undertook. Moreover, the identified set of mechanisms was domain-universal: whether people expressed their creativity in the arts, science, or everyday contexts, they employed the same tactics to navigate their actions, albeit to varying degrees.The research further revealed the role of dynamically conceptualized self-regulation in various creative outcomes. People who relied on self-regulatory mechanisms not only engaged more frequently in creative actions but also were more accomplished, more willing to take on creative challenges in the future, and produced projects that were assessed as more creative by independent expert judges. These findings were replicated in more naturalistic, educational settings. Teachers who developed the most creative educational projects were the same ones who invested time and effort in planning, monitoring, and adjusting their working methods. Additionally, across the studies, self-regulation was robustly related to creative self-concept, and both these factors served as necessary-yet-not-sufficient conditions for achieving highly creative results.The research program concludes with an experimental study demonstrating that self-regulatory engagement can be stimulated through reflective prompts, leading to enhanced creative outcomes and a more enjoyable creative process. In sum, the research presented in this dissertation deepens our understanding of the controllable aspects of the creative process, introduces a psychometrically sound measure of creative self-regulation, and demonstrates how creative self-regulation can be cultivated. It concludes with recommendations for future work on self-regulation in creative action, highlighting key directions for theory development, empirical research, and real-world applications.
   ;
  
  
  Generowanie twórczych pomysłów to proces oparty zarówno o mechanizmy skojarzeniowe, spontaniczne, jak i wymagające poznawczego wysiłku. Procesem twórczym można więc w pewnym stopniu sterować, intencjonalnie go ukierunkowywać. Strategiczność w dochodzeniu do oryginalnych pomysłów znajduje poparcie empiryczne, jednak wyniki prowadzonych badań mają ograniczoną trafność ekologiczną. Choć pomagają one zrozumieć mechanizmy, za pomocą których ludzie lepiej radzą sobie w krótkich testach twórczego myślenia, niewiele dowiadujemy się o sposobach kierowania rzeczywistą, złożoną aktywnością twórczą, taką jak pisanie powieści, tworzenie projektów wizualnych czy przygotowywanie oryginalnych pomocy dydaktycznych. Co więc decyduje o tym, że niektóre twórcze działania przynoszą spektakularne efekty, inne zaś – mimo obiecujących początków – są porzucane? Celem niniejszej pracy jest przyjrzenie się sposobom nawigowania twórczych działań z perspektywy procesów samoregulacyjnych. Osią badań jest rozpoznanie mechanizmów, za pomocą których ludzie monitorują i ukierunkowują swoje myślenie, emocje, motywacje i zachowania angażując się w twórcze aktywności, a także ustalenie roli takich procesów dla uzyskiwanych rezultatów. Wyniki siedmiu badań opisane w pięciu artykułach prezentują tak perspektywę różnic indywidualnych, jak i próbę uchwycenia dynamiki tworzenia i wysiłków samoregulacyjnych. W pierwszym z badań wykazano, że samoregulacja rozumiana jako względnie stała charakterystyka jest moderatorem związku między aktywnością twórczą a osiągnięciami. Efekt ten pozostaje niezależny od efektów cech osobowości czy przekonań na temat własnych zdolności twórczych.W kolejnych pracach zaproponowano model samoregulacji aktywności twórczej obejmujący mechanizmy stosowane na różnych etapach działania: przed (antycypowanie przeszkód, akceptacja niepewności), w trakcie (dostosowywanie sposobów działania, zarządzanie celami, regulacja emocji) i po zakończeniu aktywności (chęć ulepszania, gotowość do dzielenia się efektami). Taka struktura adekwatnie opisywała sposoby angażowania się w działania twórcze tak przez adolescentów, jak i osoby dorosłe. Co więcej, wyróżnione mechanizmy były uniwersalne dziedzinowo – sięgały po nie osoby podejmujące działania artystyczne, reprezentujące twórczość naukową czy też codzienną, jednak różniły się intensywnością ich stosowania.Dalsze analizy wykazały, że stosowanie mechanizmów samoregulacyjnych wiąże się nie tylko z częstszym angażowaniem się w twórcze aktywności, ale też odnoszeniem w nich sukcesów, gotowością do podejmowania twórczych wyzwań w przyszłości, a także realizowaniem projektów ocenianych przez niezależnych ekspertów jako bardziej twórcze. Wyniki te znalazły odzwierciedlenie również w warunkach naturalnych, związanych z praktyką szkolnej edukacji. Nauczyciele, którzy w większym stopniu angażowali się w planowanie, monitorowanie postępów czy rewidowanie sposobów działania podejmowali bardziej twórcze inicjatywy edukacyjne. Efektywna samoregulacja systematycznie wiązała się także z pozytywnym obrazem siebie w zakresie twórczości, a oba te czynniki stanowiły warunek konieczny, ale niewystarczający osiągania twórczych rezultatów.Cykl badań zamyka studium eksperymentalne, w którym za pomocą niedyrektywnych zachęt mobilizowano do stosowania mechanizmów samoregulacji aktywności twórczej. Pozwalało to nie tylko uzyskiwać bardziej twórcze efekty, ale także sprzyjało doświadczaniu pozytywnych emocji podczas pracy.Program badań pogłębia dotychczasowe rozumienie sterowalnej natury procesu twórczego. Wkład metodologiczny zawiera się w propozycji pomiaru samoregulacji aktywności twórczej, a praktyczny – w wykazaniu możliwości jej wspierania. Rozprawa kończy się wskazaniem dalszych kierunków badań nad samoregulacją w twórczości i refleksją nad możliwościami praktycznego wdrażania wyników.
• Place of publishing:
  
  
  Wrocław
• Degree name:
  
  
  doktor
• Degree discipline:
  
  
  psychology
   ;
  
  
  psychologia
• Degree grantor:
  
  
  University of Wroclaw. Faculty of Historical and Pedagogical Sciences. Institute of Psychology
   ;
  
  
  Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Psychologii
• Contributor:
  
  
  Karwowski, Maciej
  :
  Promotor,
   ;
  Lebuda, Izabela
  :
  Promotor pomocnicza,
• Date submitted:
  
  2025
• Resource Type:
  
  
  text
   ;
  
  
  tekst
• Detailed Type:
  
  
  electronic document
   ;
  dissertation
   ;
  
  
  dokument elektroniczny
   ;
  rozprawa doktorska
• Format:
  
  application/pdf
• Extent:
  
  18,1 MB
• Identifier:
  
  oai:repozytorium.uni.wroc.pl:141960
• Language:
  
  eng
• Abstract Language :
  
  eng
• Access rights:
  
  
  Attribution, ShareAlike
   ;
  
  
  Uznanie autorstwa, Na tych samych warunkach
• License:
  
  
  Creative Commons - Attribution, ShareAlike (CC BY-SA 4.0)
   ; https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.en  ;
  
  
  Creative Commons - Uznanie autorstwa, Na tych samych warunkach (CC BY-SA 4.0)
• Rights holder:
  
  Copyright by Aleksandra Zielińska
• Autor opisu:
  
  
  Ł.H.

Object is located in the collections:

Additional information

• Creation date: 2025-07-31
• Last modification date: 2025-08-25
• Content object's number of views: 206
• You could also download the object's description in these formats:
  RDF
   ;
  OAI-PMH
• Download IIIF manifest:
  https://repozytorium.uni.wroc.pl/iiif-manifest/manifest/141960/PDF.json