PLMET:

click here to follow the link

Title:

Zjednoczenie Polskich Uchodźców w Niemczech wobec emigracji solidarnościowej w latach 1981-1989

Creator:

Wolak, Łukasz

Subject and Keywords:

Solidarność Walcząca   Niemcy   uchodźcy   imigranci   Polacy za granicą   emigracja polska   Zjednoczenie Polskich Uchdźców   Związek Polaków w Niemczech   Stowarzyszenie Polskich Kombatantów   Zjednoczenie Polskiego Uchodźctwa Wojennego

Tags:

Frendl   Solidarność Walcząca   Solidarność   KPN   Załuski   Folka   Hueckling   Uhlmann   Prochnow   Gorbaczow   emigranci   Adamski   Szlezwik-Holsztyn   Litwiniak   Petlicki   Buczkowski   Prusiński   Berlin   Hamburg   Judkowiak   Wybacz   Matuszewicz   Czosnkowski   Kwiatkowski   Czempik   Rudnicki   Rada   Kaczmarczyk   Londyn   Zgoda   ZPwN   SPK   Koniak   Jędrzejewski   Suchenek-Suchecki   Gołebiewski   Melcher   Radosz   Ruebenbauer   Beyer   Feldt   Imiela   Janczur   Dziewulak   Karłowicz   Hemmerling   Szwabowicz   Mikiciuk   ZPUW   Kowalski   obozy   Arłamowski   Hadrysiewicz   Żelazny   Roman   Velbert   Kolonia   Dortmund   Monachium   Berlin Zachodni   Niemcy   Zjednoczenie Niemiec   RFN   Bolesław   Zawalicz-Mowiński   Kazimierz   Odrobny   uchodźcy   ZPU

Description:

s. 703-717, bibliogr. w przypisach, abstrakt  
Materiały z międzynarodowej konferencji naukowej "Świat wobec Solidarności 1980-1989", zorg. we Wrocławiu przez IPN i Inst. Historyczny UWr.

Abstract:

Działalność ZPU w RFN niewątpliwie przez pierwsze dziesięciolecia funkcjonowania przynosiła społeczności uchodźców znaczące korzyści. Otrzymywali oni bowiem pomoc prawną, pomoc w znalezieniu pracy oraz mogli uczestniczyć w wielu przedsięwzięciach prowadzonych przez ogniska i okręgi tej organizacji. Jednak organizacja ze wszech miar potrzebna uchodźcom polskim w wyniku zaniedbań finansowych jej członków, tarć w centrali ZPU oraz walk politycznych między działaczami różnych stronnictw emigracyjnych w RFN, doprowadzona została do upadku. Proces ten z pewnością opóźniła emigracja solidarnościowa, dzięki której terenowe struktury ZPU zostały zasilone przez nowych członków, wykazujących wysoki poziom aktywności. Centrala ZPU jednak właściwie już wówczas przestała działać. Niektóre okręgi i ogniska, nie mogąc liczyć na wsparcie centrali ZPU, prowadziły własną politykę. Intensywnie starały się pozyskać nowych członków z pośród emigracji solidarnościowej. W wyniku ciągłych spięć i destrukcyjnej polityki władz naczelnych ZPU przybywający do RFN nowi uchodźcy zakładali na własną rękę ogniska organizacji. Doskonałym przykładem takiej samodzielności było ognisko w Dortmundzie, które na tle innych ognisk i okręgów mocno wyróżniło się w swojej działalności. Kwestie organizacyjne były tylko częścią problemów, z którymi borykało się środowisko ZPU. Zmieniające się od 1985 r. przepisy prawa niemieckiego, które znosiły status uchodźcy, ograniczały czasowo pobyt tolerowany i likwidowały obozy uchodźcze, powodowały też większe trudności z otrzymaniem azylu i pozostaniem na terenie RFN. Ogniska ZPU starały się pomóc tym uchodźcom polskim, którym kończyła się wiza i którym od 1 maja 1987 r. groziła deportacji do PRL. W tym zakresie polityka rządu RFN, który przestał uznawać pobyt tolerowany, była nieugięta. Na nic zdały się zabiegi ognisk ZPU, które też, co należy dobitnie podkreślić, nie miały już takiego wpływu na władze niemieckie jak miało to miejsce we wcześniejszych latach. Polityka RFN nie była wymierzona tylko w uchodźców polskich, odnosiła się również do obywateli innych krajów demokracji ludowej, mieszkających na terenie RFN i Berlina Zachodniego. Ministrowie spraw wewnętrznych krajów związkowych wspólnie doszli do wniosku, że sytuacja w Polsce znacznie się poprawiła, a specjalne traktowa- nie obywateli polskich straciło swoje uzasadnienie. Polacy przybywający do RFN mogli otrzymać wizę na 3 miesiące z możliwością przedłużenia o rok pod warunkiem ograniczonego prawa pobytu lub podjęcia starań o azyl polityczny. Mimo starań zdarzało się, że często go nie przyznawano. Organizacja niestety w tej sytuacji nie mogła pomóc. Działacze ZPU na różnych szczeblach organizacji angażowali się w obronę emigrantów polskich, którym groziła deportacja. Wielu aktywistów ZPU podzieliło los nowej emigracji lat osiemdziesiątych i wróciło do Polski po 1989 r. W rezultacie decyzje władz niemieckich dotyczące uchodźców spowodowały, iż. dalsze funkcjonowanie organizacji takich jak ZPU nie miało większego sensu. Wraz z końcem historii RFN i upadkiem bloku wschodniego zakończyła się również działalność ZPU.

Place of publishing:

Warszawa

Publisher:

Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Date created:

2014-10

Date issued:

2013

Detailed Type:

artykuł   dokument elektroniczny

Format:

application/pdf

Bibliographic citation:

Zjednoczenie Polskich Uchodźców w Niemczech wobec emigracji solidarnościowej w latach 1981-1989 / Łukasz Wolak // W: Świat wobec "Solidarności" 1980-1989 / red. Paweł Jaworski, Łukasz Kamiński. - Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2013. - S. 701-717. - Bibliogr. - Streszcz. w jęz. ang.

Source:

Świat wobec "Solidarności" 1980-1989 / red. Paweł Jaworski, Łukasz Kamiński. - Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2013

Language:

pol

Relation:

ISBN 978-83-7629-603-6

Has version:

click here to follow the link

Access rights:

Uznanie autorstwa

License:

Creative Commons - Uznanie autorstwa (CC BY 3.0)   click here to follow the link

Rights holder:

Copyright by Łukasz Wolak

Autor opisu:

EdK