@misc{Gončarov_Volodimir_Zaborona_2021,
 author={Gončarov, Volodimir},
 copyright={Copyright by Vidavnictvo L'vìvs'kogo nacìonalʹnogo unìversitetu ìm. Ìvana Franka},
 copyright={Copyright by CNS},
 address={L'viv},
 howpublished={online},
 year={2021},
 publisher={Lʹvìvsʹkij nacìonalʹnij unìversitet ìmenì Ìvana Franka},
 language={ukr},
 abstract={W artykule zwrócono uwagę na teoretyczne i praktyczne aspekty zapobiegania dyskryminacji w ramach ustawodawstwa krajowego Ukrainy. Pomimo tego, że ukraińska ustawa „O zasadach zapobiegania i przeciwdziałania dyskryminacji na Ukrainie” spełnia współczesne wymagania stawiane takim ustawom, struktura prawna dyskryminacji i jej formy nie są pozbawione niedociągnięć. Jednym z nich jest wykorzystanie w definicji cech pomocniczych, które nie definiują dyskryminacji, a jedynie pomagają w jej ustaleniu. Do takich cech należy w szczególności komparator, konieczność ustalenia, co niezawsze się zdarza. Ponadto prawo nie przewiduje podziału odpowiedzialności za udowodnienie dyskryminacji, tak więc za udowodnienie zarówno pozytywnych, jak i negatywnych objawów odpowiada osoba, która zarzuca naruszenie jej praw. W związku z tym na powodzie w sprawach dotyczących dyskryminacji spoczywa nieproporcjonalnie duży ciężar dowodu. Wadami zakazu dyskryminacji są takie zjawiska, jak inflacja pojęcia dyskryminacji (zacieranie się jej granic), a także kumulacja zakazu dyskryminacji w zakresie naruszania praw podstawowych. Inflacja pojęcia dyskryminacji polega na tym, że dyskryminacja uznaje wszelkie nierówności w korzystaniu z praw. Jest to rodzaj „okrojonej” (w stosunku do zapisanej w prawie) formuły dyskryminacji, której stosowanie powoduje „puchnięcie” lub „inflację” jej koncepcji, ponieważ w rzeczywistości każde naruszenie prawa lub arbitralne zachowanie organów państwa wobec osoby może zostać uznane za naruszenie równości w korzystaniu z praw, tj. za dyskryminację. Kumulacja jako kolejny problem orzecznictwa krajowego polega na tym, że stosowanie zakazu dyskryminacji następuje równolegle z ustaleniem naruszenia prawa podstawowego. Tymczasem należy korzystać z instytucji dyskryminacji w przypadkach, w których kwalifikacja naruszenia nie ogranicza się do naruszenia prawa lub wolności. Inaczej, niedopuszczalna jest sytuacja, w której sąd stwierdzi zarówno naruszenie prawa podstawowego, jak i naruszenie zakazu dyskryminacji w związku z korzystaniem z tego prawa.},
 title={Zaborona diskrimìnacìï: pitannâ zakonodavčogo zakrìplennâ ta zastosuvannâ v Ukraïnì},
 type={tekst},
 keywords={dyskryminacja, dyskryminacja bezpośrednia, dyskryminacja pośrednia, cecha chroniona, komparator, dyskryminacja krzyżowa, ograniczenie prawa, diskrimìnacìâ, prâma diskrimìnacìâ, neprâma diskrimìnacìâ, zahiŝena oznaka, komparator, perehresna diskrimìnacìâ, obmežennâ prava},
}