@misc{Kovnij_Ûrìj_Ìstoričnì_2016, author={Kovnij, Ûrìj}, copyright={Copyright by Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego Sp. z o.o.}, address={Wrocław}, howpublished={online}, year={2016}, publisher={Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego}, language={ukr}, abstract={Zjawisko korupcji ma swoją długa tradycję w historii rozwoju ludzkości i, co ciekawe, na przestrzeni wieków nie zawsze było oceniane jednoznacznie negatywnie. Dotyczy to przede wszystkim epoki cywilizacji plemiennej, kiedy zgodnie z wierzeniami pierwotnymi człowiek przy pomocy daru składanego za pośrednictwem szamana mógł wkupić się w łaski bogów. Informacja o korupcji jako zjawisku negatywnym odnotowana jest w starożytnych źródłach dotyczących cywilizacji wschodnich: starożytnego Egiptu, Chin, Indii. Podobny odbiór tego zjawiska zaobserwujemy w pamiątkach piśmienniczych związanych ze starożytną cywilizacją Grecji i Rzymu. Świat chrześcijański również odnosił się negatywnie do korupcji. Proceder ten znajduje słowa potępienia już w Księdze Starego Testamentu. Na kolejnych etapach historii, mimo dużej „żywotności” korupcji, wszystkie teorie dotyczące podwalin prawnych życia społecznego zawsze oceniały to zjawisko negatywnie. Autor niniejszego artykułu podkreśla, że dziś korupcja jest problemem o zasięgu globalnym i generuje wiele negatywnych zjawisk. Jednym z nich jest brak zaufania społeczeństwa do administracji państwowej, łamanie zasady nadrzędności prawa, co w konsekwencji prowadzi do konfliktów politycznych i ekonomicznych. Walka z korupcją jest niezwykle istotna ze względu na stabilizację ekonomiczną i rozwój, gwarancję bezpieczeństwa, ochronę praw człowieka, zmniejszenie poziomu biedy, przeciwdziałanie przestępczości zorganizowanej, która nie ma granic. Definiując korupcję jako działania bezprawne polegające na nadużywaniu stanowiska publicznego w celu osiągnięcia korzyści prywatnych, autor zauważa, że termin ten donosi się zarówno do przedstawicieli aparatu administracyjnego, jak i elit politycznych.Cechą charakterystyczną korupcji jest konflikt między działaniem osoby zajmującej daną posadę a interesem jej pracodawcy lub konflikt między działaniem obejmującym daną funkcję z wyboru społecznego a interesem społeczeństwa. Do działań korupcyjnych może być skłonny człowiek, który sprawuje tzw. władzę dyskrecjonalną. Zawodami najczęściej wymienianymi w kontekście zjawiska korupcji są: urzędnicy, posłowie, sędziowie, pracownicy organów ochrony prawnej, administratorzy, egzaminatorzy, lekarze itd.}, title={Ìstoričnì peredumovi viniknennâ ta rozvitku korupcїї âk antisocìal′nogo âviŝa}, type={tekst}, keywords={korupcja, urzędnik, prezent, łapówka}, }