@misc{Machaj_Łukasz_The_2015,
 author={Machaj, Łukasz},
 copyright={Copyright by Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego Sp. z o.o.},
 address={Wrocław},
 howpublished={online},
 year={2015},
 publisher={Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego},
 language={pol},
 abstract={Od czasu wyroku w słynnej sprawie Marbury vs. Madison Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych dysponuje prawem sprawowania nadzoru nad konstytucyjnością prawa, które jest niemal powszechnie respektowane w amerykańskim dyskursie prawno-politycznym. Aksjologiczną i doktrynalną przesłanką przyznania judykatywie wskazanego uprawnienia jest przekonanie o potrzebie istnienia kompetentnego, obiektywnego i niezależnego organu, odpowiedzialnego za autorytatywną interpretację przepisów, a w szczególności ustawy zasadniczej. Interesującego kontekstu dla takiego pojmowania roli SN dostarczają sytuacje, w których Sąd podejmuje decyzję o uchyleniu swoich własnych precedensów i, implicite lub expressis verbis, przyznaje się do popełnienia błędu w przeszłości.Artykuł wskazuje, że takie uchylenie może wynikać z dwóch powodów. Po pierwsze, z autentycznego przekonania Sądu o błędnym charakterze wcześniejszych orzeczeń. Po drugie, z ulegnięcia zewnętrznej presji politycznej czy społecznej. Obydwie sytuacje są nader problematyczne z perspektywy teorii prawa.},
 title={The United States Supreme Court reverses itself: Sense of injustice or public pressure?},
 type={tekst},
 keywords={Stany Zjednoczone, Sąd Najwyższy, nadzor nad konstytucyjnością prawa},
}