@misc{Lityński_Adam_O_2020,
 author={Lityński, Adam},
 copyright={Copyright by Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, 2023},
 address={Wrocław},
 howpublished={online},
 year={2020},
 publisher={E-Wydawnictwo. Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego},
 language={pol},
 abstract={W Rosji po abdykacji cara (15/2 marca 1917) na Zakaukaziu (na Kaukazie Południowym) samorzutnie utworzono rady narodowe: azerbejdżańską, armeńską i gruzińską. W grudniu 1917 r. rząd bolszewicki w Piotrogrodzie mianował swojego Nadzwyczajnego Komisarza do spraw Kaukazu. Politycy wszystkich trzech narodów Zakaukazia powołali (28/15 listopada 1917) Komisariat Zakaukaski. Ten pod koniec stycznia 1918 r. zwołał Sejm Zakaukaski. 22 kwietnia 1918 r. Sejm Zakaukaski proklamował powstanie niepodległej Zakaukaskiej Demokratycznej Federacyjnej Republiki. Ta jednak rozpadła się w ciągu pięciu tygodni. Każdy z trzech narodów próbował budować własne struktury państwowe. 26 maja 1918 r. Rada Narodowa Gruzji uchwaliła Akt Niepodległości Gruzji. W dwa dni później (28 maja 1918) niepodległość ogłosiły również Rady Narodowe Azerbejdżanu oraz Armenii. Armia Czerwona stale szła na południe. Najpierw uderzyła na Azerbejdżan i 29 kwietnia 1920 r. proklamowano utworzenie Azerbejdżańskiej Republiki Radzieckiej. Z Azerbejdżanu bolszewicy zaatakowali Armenię i podbili ją. Z Armenii uderzyli na Gruzję. 21 lutego 1921 r. Zgromadzenie Konstytucyjne Gruzji jednomyślnie uchwaliło konstytucję. 18 marca 1921 r. Gruzja padła. To był koniec niezawisłego kraju na Kaukazie i Zakaukaziu na okres siedemdziesięciu lat.},
 title={O tworzeniu republik parlamentarnych na Zakaukaziu po Wielkiej Wojnie. Wybranych uwag kilka},
 type={tekst},
 doi={https://doi.org/10.34616/23.20.038},
 keywords={Rosja, I wojna światowa (1914-1918), narody Zakaukazia, bolszewicy},
}